Ζαχαρίας Λυκουρίνος
11/10/2010 08:30
Διαβάστηκε από 603 αναγνώστες
Ο Ζαχαρίας Λυκουρίνος ξόδεψε 16 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή, αγωνιζόμενος με τα χρώματα του Αιγάλεω. Το οποίο υπηρέτησε πιστά όσο λίγοι, εξελισσόμενος σε έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που αυτό ανέδειξε.
Ο Λυκουρίνος απ’ τα 15 του χρόνια ανήκε στη δύναμη της αθηναϊκής ομάδας. Ντεμπουτάρισε με τη φανέλα της έξι μόλις μήνες αφ’ ότου εντάχθηκε σ’ αυτήν, το 1962! Είχε άλλωστε ξεχωρίσει γρήγορα. Αρχικά, έπαιζε «μπαλαντέρ» ή και «έξω δεξιά». Όταν όμως τις τύχες του Αιγάλεω ανέλαβε ο προπονητής Πέτροβιτς, του βρήκε τη θέση που του ταίριαζε καλύτερα: δεξιός μπακ. Ως τέτοιος έμελλε να μεγαλουργήσει και να προσφέρει όλα τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα, ο κορυφαίος αμυντικός είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Αιγάλεω. Παράλληλα, είναι οπροπονητής της αντιπροσωπευτικής ομάδας παλαιμάχων του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ), η οποία επιτελεί κοινωνικό έργο με τους αγώνες που δίνει ανά την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Πάμε πίσω όμως στην εξιστόρηση της ποδοσφαιρικής καριέρας του Λυκουρίνου. Καθιερωμένος δεξιός αμυντικός, πια, λατρεύτηκε από τους οπαδούς του Αιγάλεω για το παθιασμένο και δυναμικό παιχνίδι του. Δεν αρεσκόταν όμως μόνο στο να ανακόπτει, αλλά και στο ναδημιουργεί. Προσοδοφόρες άλλωστε ήταν οι προωθήσεις του, κατά τις οποίες δημιούργησε (ή πέτυχε ο ίδιος) πολλά γκολ, με πάσες και σέντρες. Εκτός της αγωνιστικότητάς του, υπήρξε και υπόδειγμα πειθαρχημένου ποδοσφαιριστή. Άνθρωπος με ιδιαίτερη σεμνότητα και χαμηλών τόνων, κράτησε μακριά απ’ τη δημοσιότητα την προσωπική ζωή του.
Το 1978, η μοίρα τον χτύπησε: έχασε το γιο του. Συνέχισε όμως, επιδεικνύοντας μεγαλείο ψυχής, ν’ αγωνίζεται. Έλαβε μέρος σε 183αγώνες Α’ Εθνικής με το Αιγάλεω. Κι αν συνυπολογιστούν και οι συμμετοχές του στη Β’ κατηγορία με την ομάδα, το άθροισμα φθάνει τις 400 παρουσίες!!!
Άφησε μόνο για δύο χρόνια το Αιγάλεω, αφού πήγε να παίξει στηνΑυστραλία. Γυρνώντας, ξαναφόρεσε τη φανέλα των Αθηναίων, και αποχώρησε το 1980 από την ενεργό δράση. Ήταν 35 ετών. Πολύ νωρίτερα, όσο ήταν στον κολοφώνα της δόξας του, ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτόν ΑΕΚ και Παναθηναϊκός. Δεν έγινε ποτέ παίκτης τους, δίνοντας τα πάντα στο αγαπημένο του Αιγάλεω.
Όταν κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, απασχολήθηκε και ως προπονητής, με ιδιαίτερη επιτυχία. Η καλύτερη αγωνιστική περίοδος για το Ζαχαρία Λυκουρίνο ήταν το 1970/71. Το Αιγάλεω τερματίζει τέταρτοστην Α’ Εθνική. Κι ο ίδιος, είχε διαπρέψει!!!
Ο Λυκουρίνος απ’ τα 15 του χρόνια ανήκε στη δύναμη της αθηναϊκής ομάδας. Ντεμπουτάρισε με τη φανέλα της έξι μόλις μήνες αφ’ ότου εντάχθηκε σ’ αυτήν, το 1962! Είχε άλλωστε ξεχωρίσει γρήγορα. Αρχικά, έπαιζε «μπαλαντέρ» ή και «έξω δεξιά». Όταν όμως τις τύχες του Αιγάλεω ανέλαβε ο προπονητής Πέτροβιτς, του βρήκε τη θέση που του ταίριαζε καλύτερα: δεξιός μπακ. Ως τέτοιος έμελλε να μεγαλουργήσει και να προσφέρει όλα τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα, ο κορυφαίος αμυντικός είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Αιγάλεω. Παράλληλα, είναι οπροπονητής της αντιπροσωπευτικής ομάδας παλαιμάχων του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ), η οποία επιτελεί κοινωνικό έργο με τους αγώνες που δίνει ανά την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Πάμε πίσω όμως στην εξιστόρηση της ποδοσφαιρικής καριέρας του Λυκουρίνου. Καθιερωμένος δεξιός αμυντικός, πια, λατρεύτηκε από τους οπαδούς του Αιγάλεω για το παθιασμένο και δυναμικό παιχνίδι του. Δεν αρεσκόταν όμως μόνο στο να ανακόπτει, αλλά και στο ναδημιουργεί. Προσοδοφόρες άλλωστε ήταν οι προωθήσεις του, κατά τις οποίες δημιούργησε (ή πέτυχε ο ίδιος) πολλά γκολ, με πάσες και σέντρες. Εκτός της αγωνιστικότητάς του, υπήρξε και υπόδειγμα πειθαρχημένου ποδοσφαιριστή. Άνθρωπος με ιδιαίτερη σεμνότητα και χαμηλών τόνων, κράτησε μακριά απ’ τη δημοσιότητα την προσωπική ζωή του.
Το 1978, η μοίρα τον χτύπησε: έχασε το γιο του. Συνέχισε όμως, επιδεικνύοντας μεγαλείο ψυχής, ν’ αγωνίζεται. Έλαβε μέρος σε 183αγώνες Α’ Εθνικής με το Αιγάλεω. Κι αν συνυπολογιστούν και οι συμμετοχές του στη Β’ κατηγορία με την ομάδα, το άθροισμα φθάνει τις 400 παρουσίες!!!
Άφησε μόνο για δύο χρόνια το Αιγάλεω, αφού πήγε να παίξει στηνΑυστραλία. Γυρνώντας, ξαναφόρεσε τη φανέλα των Αθηναίων, και αποχώρησε το 1980 από την ενεργό δράση. Ήταν 35 ετών. Πολύ νωρίτερα, όσο ήταν στον κολοφώνα της δόξας του, ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτόν ΑΕΚ και Παναθηναϊκός. Δεν έγινε ποτέ παίκτης τους, δίνοντας τα πάντα στο αγαπημένο του Αιγάλεω.
Όταν κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, απασχολήθηκε και ως προπονητής, με ιδιαίτερη επιτυχία. Η καλύτερη αγωνιστική περίοδος για το Ζαχαρία Λυκουρίνο ήταν το 1970/71. Το Αιγάλεω τερματίζει τέταρτοστην Α’ Εθνική. Κι ο ίδιος, είχε διαπρέψει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου