Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ..

Δεν ξέρω τι μου φταίει…
Θες να παντρευτούμε και να μου φταις εσύ για όλα;

- Έχεις κάτι να πιούμε;
- Νερό.
- Κάτι πιο σκληρό;
- Παγάκια.

- Να σου λέει: "Είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει τύχει!" και να αναρωτιέσαι τι σκατά ζωή είχε ως τώρα.

- Βλήματα έχουμε πολλά, αν είχαμε και κανόνια θα ήμασταν υπερδύναμη.

- Το ποτό δεν έδωσε ποτέ καμία λύση σε κανένα πρόβλημα, αλλά πάλι ούτε και το γάλα.

- Το "δεν είναι αυτό που νομίζεις" είναι πάντα αυτό που νομίζεις συν κάτι ακόμα που δεν έχεις πάρεις χαμπάρι.

- Με το σταυρό στο χέρι, μόνο οι παπάδες έκαναν λεφτά.

- Η δουλειά δεν είναι ντροπή, είναι παρελθόν.

- Μέτρησα τα λάθη μου.
-Και;
-Πάλι λάθος έκανα.

- Μαμά στο σχολείο με λένε χοντρή.
-Μην τους δίνεις σημασία.. Ρίξε ΟΛΟ σου το βάρος στα μαθήματά σου..

- Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Εκτός από την Ελλάδα που χαίρονται από το 1974 μέχρι σήμερα.

- "Παράγινε το κακό με τα τούρκικα...!
Ακούω Βολταρέν Εμουλτζέλ και σκέφτομαι κόρη σουλτάνου..."

- Αύριο θα πάω για τρέξιμο να κάψω αυτά που έφαγα, οπότε καλού κακού θα πάρω και το διαβατήριο μαζί.

- Ξυπνάει ο Αμερικάνος, τζόκινγκ, εφημερίδα, δημητριακά.
Ξυπνάει ο Έλληνας, 3 κουταλιές καφέ, μισό πακέτο τσιγάρα, φυλλάδιο Κωτσόβολου.

- Δεν υπάρχουν φωτογραφίες από τα παιδικά χρόνια της Μαρίας. Υπάρχουν όμως τοιχογραφίες.

- "Πουλόβερ, είναι το ένδυμα που φοράνε τα παιδιά όταν κρυώνει η μητέρα τους...".

- Όταν προλαβαίνω το μπρίκι με τον ελληνικό 1'' πριν χυθεί, νιώθω λες και απενεργοποίησα εκρηκτικό μηχανισμό σε χολυγουντιανή παραγωγή!

- Τι να βάλω σήμερα???
- Έτσι όπως είσαι;
Τα… κλάματα!!!

- Ο άνθρωπος έφτασε στον Άρη, τα κομπιούτερ κάνουν όλες τις δουλειές,
η τεχνολογία είναι στα ύψη, κι όμως,... το Ζβάν ακόμα ανοίγει με κλειδάκι, το οποίο αν σπάσει,
 η κονσέρβα δεν ανοίγει ούτε με κομπρεσέρ.

- Ανεβάζει η άλλη φωτογραφία του 2012 με τίτλο άλμπουμ: "παλιές καλές εποχές". Αν είναι έτσι, τότε κάτι δικές μου του '98 θα πρέπει να τις πω: "Ξέγνοιαστα χρόνια στο Βυζάντιο";

- Καθηγήτρια στο Τέξας έκανε σεξ με ΠΕΝΤΕ 17χρονους!!!
Άει στο διάκο... η δικιά μας μόνο μας σηκώνανε… στον πίνακα!!!

- Πώς είσαι;
- Χάλια
- Δεν εννοούσα εμφανισιακά ρε!

- Μπαμπά, εσύ είχες ερωτευθεί ποτέ καμιά δασκάλα στο σχολείο;
- Τι μου θύμησες τώρα γιε μου! Φυσικά!
- Και τι έγινε;
- Τίποτα. Το έμαθε η μάνα σου και σου αλλάξαμε σχολείο!

- Θέλω να γίνουμε όπως πριν.
- Πότε πριν;
- Πριν 5 χρόνια.
- Μα δεν γνωριζόμασταν!
- Έτσι!!!



- Γραφεί η άλλη: "Χρονιά πολλά να τα εκατοστύσεις".
Ε ή αγράμματη θα είναι ή αγ@μητη...

Τέλος πάντων, η κλασσική μουσική που ακούω τελευταία με έχει κάνει άλλον άνθρωπο.
Πλέον δεν λέω: "Πάρ’τα @ρχίδια μου", λέω: "Άρπα τα @ρχίδια μου".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου