Εταιρείες Ε.Π.Υ. και Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά

Έρευνα της Morax από τον Νίκο Κλήμη

Όταν κάποιος προσεγγίζει τις Εταιρείες Ε.Π.Υ. που δραστηριοποιούνται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, ξεκινά συνήθως από… τη μέση της αλφαβήτου. Αν ξεκίναγε από το Α, τότε τα πράγματα θα ήταν ίσως πολύ πιο απλά. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να ξεκινήσουμε από το Α, αν και είναι σίγουρο ότι κάποιος θα βρεθεί να μας επιπλήξει ότι κάτι ξεχάσαμε κι εμείς!

Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, υπάρχει ε λεύθερη διακίνηση ατόμων, κεφαλαίων και εργασίας. Αυτό, δεν μπορεί να το σταματήσει οποιοσδήποτε, όσο ανήκουμε στην Ε.Ε. Απλώς, για την ελεύθερη αυτή διακίνηση και δραστηριοποίηση έχουν τεθεί κανόνες ώστε ο Ευρωπαίος πολίτης και η ευρωπαϊκή επι χείρηση να μην υφίστανται διπλές, τριπλές ή πολ λαπλές διαδικασίες, σε ό,τι έχει να κάνει με τη νομιμοποίησή τους, τη φορολόγησή τους, τον έλεγχό τους και γενικότερα με την ίδια τους την υπόσταση. Υπό το καθεστώς αυτό, χιλιάδες φυσικά και νομικά πρόσωπα, ε λεύθεροι επαγγελματίες και επι χειρήσεις, έχουν την έδρα τους σε μια χώρα ενώ λειτουργούν και δραστηριοποιούνται σε περισσότερες χώρες της Ευρώπης και όχι βέβαια μόνο στο χώρο των ασφαλειών.

Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν και προς τις δύο κατευθύνσεις, όχι μόνο προς την ελ ληνική αγορά, αλ λά και από την ελ ληνική προς την υπόλοιπη ευρωπαϊκή. Τι συμβαίνει όμως στην ασφαλιστική αγορά; Τίποτα διαφορετικό, απλώς επειδή η ασφαλιστική αγορά της Ευρώπης είναι μια «κλειστή» αγορά, υπό την έννοια ότι διέπεται από ειδική νομοθεσία και εποπτεύεται αυστηρά, τα εθνικά δίκαια υποχρεούνται να εναρμονίζονται με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και να τις εφαρμόζουν, με ελάχιστες δυνατότητες πρόσθετων ή εναλ λακτικών προβλέψεων. Γιατί λοιπόν τόσος θόρυβος για τις εταιρείες Ε.Π.Υ.; Ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν γνωρίζω αν υφίσταται κάποιο πραγματικό πρόβλημα, υφίστανται όμως καταγεγραμμένες απόψεις, δράσεις και αντιδράσεις από αρκετές πλευρές.

Καταρχήν, η ελληνική ασφαλιστική αγορά μέχρι «χθες» ήταν αρκετά άναρχη. Όχι μόνο στο χώρο της διαμεσολάβησης, αλ λά και στο χώρο των εταιρειών. Και δυστυχώς, η άναρχη αυτή κατάσταση οφει λόταν κατά κύριο λόγο στην Εποπτεία και όχι στους Εποπτευόμενους. Όταν τα τελευταία 20 χρόνια έχει ανακληθεί η άδεια λειτουργίας από 40 περίπου εταιρείες, δηλαδή κατά μέσο όρο από δύο εταιρείες το χρόνο, αυτό δεν αποτελεί απόδειξη σωστής και εύρυθμης εποπτείας αλ λά ακριβώς το αντίθετο. Η ανάκληση της άδειας αποτελεί το έσχατο μέσο επειδή ακριβώς κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των επι χειρήσεων, η εποπτεία δεν μπόρεσε να αποσοβήσει τον κίνδυνο. Αν επιβραβεύσουμε τις ανακλήσεις είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι σκοπός της εποπτικής αρχής είναι η τιμωρία και όχι η πρόληψη και η προστασία του δημόσιου συμφέροντος, αλλά και του κάθε ασφαλισμένου χωριστά. Όσο για το χώρο της διαμεσολάβησης, τους κανόνες δεν τους έβαζαν οι διαμεσολαβητές. Και πάλι η εποπτεία ήταν μακριά, ενώ πολ λές εταιρείες ασκούσαν μια στρουθοκαμι λίστικη πολιτική στο βωμό των μεριδίων αγοράς και των bonus. Ήταν φυσικό το γεγονός αυτό να γίνει προϊόν εκμετάλ λευσης από αρκετούς διαμεσολαβητές, οι οποίοι βέβαια φέρουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.

Οι Πράξεις 30 και 31 της ΤτΕ έρχονται με αποφασιστικό, αλ λά δυστυχώς με «οριζόντιο» τρόπο, όχι μόνο να αποκαταστήσουν αλ λά να επιβάλ λουν μια νέα τάξη, σε μικρό χρονικό διάστημα και χωρίς προβλέψεις εκτόνωσης της πίεσης, όταν το σύστημα φθάνει σε σημείο έκρηξης. Με αυτή την κατάσταση στην αγορά και ενώ διανύουμε τον έκτο χρόνο ύφεσης στην οικονομία, με μείωση άνω του ενός τετάρτου του Α.Ε.Π., με δραματική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελ λήνων και ενώ βρισκόμαστε στο τέταρτο έτος μείωσης της συνολικής παραγωγής της ασφαλιστικής αγοράς, πήρε διαστάσεις, διογκώθηκε και συνεπώς πολυσυζητείται η παρουσία των εταιρειών Ε.Π.Υ. Τι προσφέρουν; Ποιοι τις εμπιστεύονται; Ποιοι τις πολεμούν; Τελικά, είναι λύση ή απειλή;

Όπως και σε πολλά άλλα θέματα, υπερβάλλουμε, μπερδεύουμε και, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δεν αποσαφηνίζουμε τα γεγονότα. Ασφαλιστικές εταιρείες, εταιρείες Ε.Π.Υ., Παραδοσιακοί Διαμεσολαβητές, Ιντερνετικές πωλήσεις, Direct πωλήσεις, Εναλ λακτικοί Διαμεσολαβητές, Προστασία Καταναλωτή, Επιμελητήρια, Εποπτική Αρχή, όλοι και όλα σε ένα τσουβάλι υπό τον τίτλο «Κρίση στην αγορά» και αναλόγως της οπτικής του καθενός, η θέση και η κριτική. Οι δε «συμμαχίες» πρόσκαιρες, σαν κινούμενη άμμος. Παραδείγματα; Όταν ανακοινώνεται μια καινοτόμος ηλεκτρονική πλατφόρμα, η αξία της και η αποδοχή της εξαρτάται από το ποιος την λειτουργεί! Όταν μειώνονται σημαντικά τα ασφάλιστρα, η αντίδραση εξαρτάται από το ποιος τα μειώνει! Όταν εισέρχεται μια ασφαλιστική εταιρεία στην ελ ληνική αγορά, η είσοδός της σχολιάζεται αναλόγως με ποια νόμιμη μορφή θα δραστηριοποιείται. Όταν εξαγγέλεται ανάπτυξη εργασιών από μια εταιρεία, σχολιάζεται από το αν θα χρησιμοποιήσει δίκτυα ή όχι. Όταν αναπτύσσονται direct πωλήσεις, σημασία έχει ποιος τις αναπτύσσει! Όταν προστατεύεται ο καταναλωτής, σημασία έχει από τι τον προστατεύουν. Όταν καταγγέλλονται «απατεώνες», σημασία έχει ποιος τους καταγγέλ λει και σε ποια επιμέρους κατηγορία της αγοράς ανήκει. Όταν αναπτύσσονται συνεργασίες, σημασία έχει ποιοι επι λέγουν ποιους για συνεργάτες τους! Όταν, όταν, όταν…

Ας γυρίσουμε όμως στις εταιρείες Ε.Π.Υ.

Καταρχήν, ένα πραγματικό πρόβλημα είναι η μη αναγνωρισιμότητά τους. Οι καταναλωτές μπορεί να είναι 1. ευχαριστημένοι ή όχι με οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία στην Ελ λάδα, αλ λά την ξέρουν, έχουν συναλ λαχθεί μαζί της, την έχουν πληρώσει κάποια στιγμή ή έχουν αποζημιωθεί από αυτή. Έχει όνομα, διεύθυνση, ξέρουν με ποιον θα… τσακωθούν, ποιον θα… βρίσουν ή ποιον θα ευχαριστήσουν, ξέρουν πού είναι τα γραφεία της. Κι αν χρειαστεί να πάνε σε δικηγόρο, θα έχει κι αυτός (…ως δικηγόρος άλ λωστε) αμέσως άποψη. «Καλή εταιρεία, με προβληματίζουν αυτά που μου λες» ή «Ωχ, με αυτή έμπλεξες; Δεν ακούγονται καλά λόγια.» Και στις δύο περιπτώσεις, νιώθεις τη σιγουριά του γνώριμου, φίλου ή αντιπάλου. Με τις Ε.Π.Υ. νιώθεις μακριά.

2. Δεύτερο «πρόβλημα», η έλλειψη οικονομικών και παραγωγικών στοιχείων. Πουλάει στην Ελλάδα, αλλά «δεν υπάρχει» στην Ελ λάδα. Ό,τι στοι χεία κυκλοφορούν, αφορούν στη χώρα εγκατάστασής της, όχι στις εδώ δραστηριότητές της.

3. Τρίτον, η μη ένταξη στο Φιλικό Διακανονισμό. Ένας θεσμός που θεωρείται επιτυχής, έχει εξομαλύνει πολλές καταστάσεις και σίγουρα σε όφελος του καταναλωτή, δεν λειτουργεί αν εμπλακεί κάποιος σε ατύχημα με συμμετοχή εταιρείας Ε.Π.Υ.

4. Τέταρτον, η τυχόν προσφυγή σε Δικαστήρια. Αν στο συμβόλαιο προβλέπονται ως αρμόδια δικαστήρια, τα ελληνικά δικαστήρια, έχει καλώς. Αν όχι, πρόβλημα. Το ίδιο σημαντικό, αν εφαρμοστέο δίκαιο στους όρους προβλέπεται το ελ ληνικό ή όχι.

5. Πέμπτον, σε τυχόν περίπτωση ανάκλησης της άδειας λειτουργίας της εταιρείας (στη χώρα εγκατάστασής της), ο βαθμός ένταξης των ζημιών στο δικό μας Επικουρικό Κεφάλαιο εξαρτάται από το (σχετικό) μέγεθος της εταιρείας στη χώρα εγκατάστασης.

6. Έκτον, η εταιρεία δεν εποπτεύεται από την Τράπεζα της Ελ λάδος, αλ λά από την Εποπτική Αρχή της χώρας εγκατάστασής της.

7. Έβδομον, όγδοον κ.λπ. Πολλά θα μπορούσε να απαριθμήσει κάποιος και αντίστοιχα βέβαια πολλές απόψεις θα μπορούσαν να αντικρούσουν τα υπαρκτά ή μη προβλήματα.

Οφέλη δεν υπάρχουν; Και αν ναι, για ποιον; Φυσικά και υπάρχουν, με κυριότερο το χαμηλό ασφάλιστρο για τον καταναλωτή. Βέβαια, με τις συνεχείς μειώσεις των τιμολογίων των εγκαταστημένων εταιρειών, το όφελος αυτό έχει περιορισθεί αρκετά και ίσως έχει πλέον μηδενισθεί. Παράλληλα, με την ψήφιση του ν. 4261/5-5-2014 εξαλείφθηκε το συγκριτικό πλεονέκτημα για τις Ε.Π.Υ. που εί χε προκύψει από τις Πράξεις 30 και 31 της ΤτΕ, ως προς την υποχρέωση προείσπραξης των ασφαλίστρων, στην οποία δεν ενέπιπταν.

Η συνέχιση της μονοδιάστατης εστίασης στη λειτουργία των εταιρειών Ε.Π.Υ. μάλλον αποπροσανατολιστικά δουλεύει για την αγορά μας. Ίσοι κανόνες λειτουργίας πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν και συνολικά κινείται η Ευρώπη προς την κατεύθυνση αυτή. Ο ανταγωνισμός όμως, δεν περιέχει μόνο το ασφάλιστρο, αλλά και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, είτε από την ασφαλιστική εταιρεία, είτε από τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή. Ο ανταγωνισμός εμπεριέχει και το όνομα, την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα, την προσωπική επαφή, τη σωστή και γρήγορη αποζημίωση. Όσο για τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές είμαι υπέρμαχος του ότι παρέχουν προστιθέμενη αξία στο ασφαλιστικό προϊόν. Το θέμα είναι ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία και οι εταιρείες Ε.Π.Υ. στηρίζονται σε Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές, οι περισσότεροι των οποίων προωθούν παράλ ληλα και τα προϊόντα των εγκατεστημένων εταιρειών. Συνεπώς η Διαμεσολάβηση είναι μάλ λον μπερδεμένη, ως προς το θέμα αυτό.

Οι εταιρείες Ε.Π.Υ. βρήκαν το χώρο (που δεν δημιούργησαν οι ίδιες βέβαια) και αναπτύχθηκαν στην ελληνική ασφαλιστική αγορά του retail στον κλάδο αυτοκινήτων, ως πλήθος και ως παραγωγή. Αποτελούν πλέον μέρος του παι χνιδιού. Το αν θα παραμείνουν, αν θα συρρικνωθεί ή αν θα γιγαντωθεί η παρουσία τους, εξαρτάται εν μέρει από τις ίδιες και εν πολλοίς από την υπόλοιπη αγορά. Τέλος, θα πρέπει να απομυθοποιηθεί και ένα άλλο γεγονός, λιγότερο γνωστό στο ευρύ κοινό, αλ λά και σε μεγάλο αριθμό διαμεσολαβητών. Πόσες εταιρείες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα υπό καθεστώς Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών; Δέκα, δεκαπέντε, είκοσι; Σχεδόν εξακόσιες πενήντα! Ποια είναι όμως η διαφορά: Κάθε εταιρεία που είναι ε γκατεστημένη σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.) μπορεί με μια απλή επιστολή της στην Ελληνική Εποπτική Αρχή να εκδηλώσει την πρόθεσή της να δραστηριοποιηθεί και στην Ελλάδα υπό καθεστώς Ε.Π.Υ.

Η Ελληνική Εποτική Αρχή, αφού επικοινωνήσει με την Εποπτική Αρχή της χώρας εγκατάστασης και διασταυρώσει τη νόμιμη εγκατάσταση και λειτουργία της στη χώρα αυτή, είναι υποχρεωμένη να την συμπερι λάβει στον κατάλογο και να αναρτήσει το όνομά της και τα στοι χεία της στην ειδική κατηγορία των εταιρειών υπό καθεστώς Ε.Π.Υ. Τόσο απλά. Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα, με συνεχώς αυξανόμενο βέβαια πλήθος εγεγραμμένων εταιρειών, ώστε να έχουμε φθάσει τις εξακόσιες πενήντα. Σύμφωνα με παλαιότερα στοι χεία, πριν από 8 περίπου χρόνια, τον Οκτώβριο του 2008, βρίσκονταν αναρτημένες στο site της τότε ΕΠ.Ε.Ι.Α. 76 εταιρείες που ασκούσαν εργασίες υπό καθεστώς Ε.Π.Υ. Από τότε, το πλήθος των εταιρειών αυτών υπερ-οκταπλασιάστηκε! Πόσες όμως από όλες αυτές τις εταιρείες δραστηριοποιούνται ουσιαστικά στην Ελ λάδα, στο retail του κ λάδου οχημάτων; Ελάχιστες.

Όλα τα δημοσιεύματα, όλες οι ανακοινώσεις, όλοι οι σχολιασμοί και όλες οι ανησυχίες εκφράζονται για τις δέκα-δεκαπέντε αυτές εταιρείες. Είναι οι ε ταιρείες που στα χρόνια της κρίσης μπήκαν στα χωράφια των εγκατεστημένων στην Ελλάδα εταιρειών και ξεκίνησαν να αποκτούν μερίδια σε μια αγορά, που ούτως ή άλ λως συρρικνώνεται. Διπλό το κακό δηλαδή για τις εγκατεστημένες εταιρείες. Είναι πλεονασμός βέβαια να αναφέρουμε ότι το φαινόμενο των εταιρειών Ε.Π.Υ. λειτουργεί και με αντίθετη φορά, δηλαδή ελ ληνικές εταιρείες  που έχουν καταθέσει τη σχετική δήλωση δραστηριοποίησης σε χώρες της Ε.Ε. και του Ε.Ο.Χ. Και αυτές οι ε ταιρείες (με χώρα αδειοδότησης την Ελ λάδα) είναι επίσης αναρτημένες στον ειδικό κατάλογο των εταιρειών υπό καθεστώς ΕΠΥ με αναφορά στις χώρες δραστηριοποίησής τους.

Επεξήγηση του χάρτη:

Οι εμφανιζόμενες στο χάρτη κάρτες διαβάζονται ως εξής: Για παράδειγμα

ΑΥΣΤΡΙΑ               23(3/12/8)10-3

Αυστρία: Χώρα στην οποία αναφερόμαστε.

23(3/12 / 8)10 -3

23: πλήθος των αδειοδοτημένων εταιρειών στη χώρα αυτή, που έχουν κάνει Δήλωση δραστηριοποίησης στην Ελλάδα υπό καθεστώς Ε.Π.Υ., με κατάσταση Ασφαλιστικής επι χείρησης: «Σε ισχύ».

( 3 / 12 / 8): ανάλυση του πλήθους των εταιρειών σε (ΖΩΗΣ/ΖΗΜΙΩΝ/ΜΕΙΚΤΕΣ).

10: πλήθος των αδειοδοτημένων εταιρειών στη χώρα αυτή, που έχουν κάνει δήλωση δραστηριοποίησης στην Ελλάδα υπό καθεστώς Ε.Π.Υ., με κατάσταση ασφαλιστικής επι χείρησης: «Παύση Εργασιών».

3: πλήθος των εταιρειών των εγκατεστημένων και αδειοδοτημένων στην Ελλάδα, που έχουν κάνει δήλωση δραστηριοποίησης υπό καθεστώς Ε.Π.Υ. στη χώρα αυτή.

Ας δούμε όμως κάποια στατιστικά στοι χεία σχετικά με τις αλλοδαπές εταιρείες Ε.Π.Υ. στην Ελλάδα και τις ελ ληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται υπό καθεστώς Ε.Π.Υ. στο εξωτερικό. Στον αναρτημένο κατάλογο της Τράπεζας της Ελλάδος στις 30 Ιουνίου 2014 εμφανίζονται 733 Εγγραφές που ταξινομούνται ως εξής:

Η στήλη «Εκτός Ελλάδας» αφορά στις αλ λοδαπές εταιρείες που είναι ε γκατεστημένες και έχουν αδειοδοτηθεί σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.) και έχουν κάνει δήλωση δραστηριοποίησης στην Ελ λάδα υπό καθεστώς Ε.Π.Υ.

Η στήλη «Ελλάδα» αφορά στις εταιρείες που είναι εγκατεστημένες και έχουν αδειοδοτηθεί στην Ελ λάδα και έχουν κάνει δήλωση δραστηριοποίησης υπό καθεστώς Ε.Π.Υ. σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.). Διευκρινίζουμε ότι οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν Δηλώσεις Δραστηριοποίησης σε 30 συνολικά χώρες, οι οποίες προέρχονται από 8 εταιρείες.

Απευθυνθήκαμε στις περισσότερες από τις οκτώ αυτές εγκατεστημένες στην Ελλάδα εταιρείες, σχετικά με τη σκοπιμότητα και την πραγματική δραστηριότητά τους ως εταιρειών Ε.Π.Υ. στις χώρες της Ε.Ε. και του Ε.Ο.Χ. και οι μόνες απαντήσεις που λάβαμε ήταν: από την Εθνική Ασφαλιστική, η οποία μας γνώρισε ότι η Εταιρεία

• δραστηριοποιείται, με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μόνο στη Βουλγαρία, ασφαλίζοντας ή συνασφαλίζοντας τοπικές επι χειρήσεις ελληνικών συμφερόντων και από την Interamerican, η οποία μας γνώρισε ότι αυτές οι εταιρείες

• Ε.Π.Υ. είναι ανενεργές και δεν αφορούν, σε καμία περίπτωση, στο αυτοκίνητο.

Tags

Απόψεις