Του Νίκου Σακελλαρίου
Σε παρατεταμένη υποχώρηση άνω του 25% σε διάστημα διετίας βρίσκονται τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών. Η υποχώρηση των ασφαλίστρων αποδίδεται κυρίως στον «τιμολογιακό» ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών, με τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες και τις τραπεζικές εταιρείες να εκμεταλλεύονται την κεφαλαιακή ισχύ τους μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους για να προσφέρουν πολύ χαμηλότερα ασφάλιστρα έναντι των μικρών ελληνικών εταιρειών. Οι ελληνικές -μη τραπεζικές εταιρείες- δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στον τιμολογιακό ανταγωνισμό, αφού για κάθε μείωση ασφαλίστρου θα πρέπει να αναπροσαρμόζουν τα κεφαλαιακά τους αποθέματα, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεφάλαια που απαιτούν τα Solvency II.
Ανοικτά κάποιοι μιλούν για τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ξένων πολυεθνικών απέναντι στις μικρές ελληνικές εταιρείες. Οι διοικήσεις των ξένων πολυεθνικών εταιρειών αποδέχονται ότι τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου έχουν διαμορφωθεί σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, αλλά υποστηρίζουν ότι για να προσφέρουν αυτά τα χαμηλά ασφάλιστρα είτε έχουν επενδύσει στην τεχνολογία είτε έχουν μειώσει το λειτουργικό κόστος ή έχουν περικόψει τις προμήθειες των διαμεσολαβούντων.
Ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες
Οι ελληνικές εταιρείες, με τη σειρά τους, έχουν μπει σε ένα τεράστιο αγώνα τα τελευταία δύο χρόνια για την εξεύρεση ρευστότητας για αναπλήρωση των χαμένων κεφαλαίων από το PSI. Περίπου τριάντα πέντε εταιρείες κατάφεραν τα τελευταία δύο χρόνια να συγκεντρώσουν περίπου 150 εκατ. ευρώ, προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν, ενώ οι ξένες πολυεθνικές και οι τραπεζικές ασφαλιστικές εταιρείες συγκέντρωσαν άμεσα περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Οι μεγάλες εταιρείες πρωτοστατούν στη μείωση ασφαλίστρων γνωρίζοντας ότι έχουν τα κεφαλαιακά περιθώρια φερεγγυότητας που τους το επιτρέπουν. Για παράδειγμα, μία εταιρεία με κλάδο ασφάλισης αυτοκινήτου που έχει περιθώρια φερεγγυότητας της τάξης του 150% (δηλαδή 50% πάνω από τα προβλεπόμενα εκ του νόμου αποθέματα) έχει περιθώριο για μείωση ασφαλίστρων κατά 10%-20% ετησίως. Νομοτελειακά, οι μικρές ελληνικές εταιρείες που καταφέρνουν να διατηρηθούν σε οριακά κεφαλαιακά επίπεδα αποθεματοποίησης είτε θα χάσουν μερίδια αγοράς, είτε θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν την τιμολογιακή υποχώρηση μειώνοντας όμως τα αποθέματά τους.
Σε παρατεταμένη υποχώρηση άνω του 25% σε διάστημα διετίας βρίσκονται τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών. Η υποχώρηση των ασφαλίστρων αποδίδεται κυρίως στον «τιμολογιακό» ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών, με τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες και τις τραπεζικές εταιρείες να εκμεταλλεύονται την κεφαλαιακή ισχύ τους μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους για να προσφέρουν πολύ χαμηλότερα ασφάλιστρα έναντι των μικρών ελληνικών εταιρειών. Οι ελληνικές -μη τραπεζικές εταιρείες- δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στον τιμολογιακό ανταγωνισμό, αφού για κάθε μείωση ασφαλίστρου θα πρέπει να αναπροσαρμόζουν τα κεφαλαιακά τους αποθέματα, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεφάλαια που απαιτούν τα Solvency II.
Ανοικτά κάποιοι μιλούν για τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ξένων πολυεθνικών απέναντι στις μικρές ελληνικές εταιρείες. Οι διοικήσεις των ξένων πολυεθνικών εταιρειών αποδέχονται ότι τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου έχουν διαμορφωθεί σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, αλλά υποστηρίζουν ότι για να προσφέρουν αυτά τα χαμηλά ασφάλιστρα είτε έχουν επενδύσει στην τεχνολογία είτε έχουν μειώσει το λειτουργικό κόστος ή έχουν περικόψει τις προμήθειες των διαμεσολαβούντων.
Ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες
Οι ελληνικές εταιρείες, με τη σειρά τους, έχουν μπει σε ένα τεράστιο αγώνα τα τελευταία δύο χρόνια για την εξεύρεση ρευστότητας για αναπλήρωση των χαμένων κεφαλαίων από το PSI. Περίπου τριάντα πέντε εταιρείες κατάφεραν τα τελευταία δύο χρόνια να συγκεντρώσουν περίπου 150 εκατ. ευρώ, προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν, ενώ οι ξένες πολυεθνικές και οι τραπεζικές ασφαλιστικές εταιρείες συγκέντρωσαν άμεσα περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Οι μεγάλες εταιρείες πρωτοστατούν στη μείωση ασφαλίστρων γνωρίζοντας ότι έχουν τα κεφαλαιακά περιθώρια φερεγγυότητας που τους το επιτρέπουν. Για παράδειγμα, μία εταιρεία με κλάδο ασφάλισης αυτοκινήτου που έχει περιθώρια φερεγγυότητας της τάξης του 150% (δηλαδή 50% πάνω από τα προβλεπόμενα εκ του νόμου αποθέματα) έχει περιθώριο για μείωση ασφαλίστρων κατά 10%-20% ετησίως. Νομοτελειακά, οι μικρές ελληνικές εταιρείες που καταφέρνουν να διατηρηθούν σε οριακά κεφαλαιακά επίπεδα αποθεματοποίησης είτε θα χάσουν μερίδια αγοράς, είτε θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν την τιμολογιακή υποχώρηση μειώνοντας όμως τα αποθέματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου