Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Σφαγιάζονται οι ΜμΕ και τα Επιμελητήρια

Τα τελευταία δύο χρόνια οι σχέσεις διαμεσολαβούντων και ασφαλιστικών εταιρειών έχουν βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό. Έχουν ανοίξει δρόμοι επικοινωνίας και κοινής αντιμετώπισης των προβλημάτων της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Ενδεικτικές οι ενημερωτικές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν τόσο στο Μέγαρο Μουσικής πέρσι, όσο και στο Ζάππειο φέτος, με πρωτοβουλία της Ένωσης Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδας αλλά και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Η συμμετοχή των διαμεσολαβούντων ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών εταιρειών κατέστησαν σαφές με την παρουσία τους αλλά και με τις ομιλίες τους πως οι διαμεσολαβούντες αποτελούν ζωτικό παράγοντα για την ανάπτυξη των εργασιών τους.
Αναμφίβολα οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι υπάρχει η επιθυμία και από τις δύο πλευρές να δοθούν λύσεις και να δημιουργηθούν οι αναγκαίες συνθήκες για την εξυγίανση της ασφαλιστικής αγοράς, κάτι που αποτελεί άλλωστε κοινό στόχο τόσο για τους διαμεσολαβούντες όσο και για τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πράξεις 30 και 31 της Τράπεζας της Ελλάδοςαντιμετωπίστηκαν θετικά από το σύνολο της αγοράς, καθώς κατά γενική ομολογία συμβάλλουν στη δημιουργία υγιών και ξεκάθαρων σχέσεων μεταξύ εταιρειών, διαμεσολαβούντων και καταναλωτών.  Για το λόγο αυτό άλλωστε διεξάγονται ενημερωτικές ημερίδες σε ολόκληρη την Ελλάδα, προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες επεξηγήσεις και διευκρινίσεις, οι οποίες θα διασφαλίσουν την ομαλή εφαρμογή τους.
Ωστόσο παραμένει ένα μελανό σημείο στις σχέσεις μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και διαμεσολαβούντων. Οι συμβάσεις που καλούνται να υπογράψουν οι διαμεσολαβούντες και οι καταχρηστικοί όροι που ορισμένες από αυτές περιέχουν.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τονίσουμε πως ένα μεγάλο μέρος των ασφαλιστικών εταιρειών παρουσίασε σωστές συμβάσεις και έτσι δε δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα στην υπογραφή τους. Κάποιες άλλες εταιρείες, μετά από σχετικά διαβήματα των εκπροσώπων των διαμεσολαβούντων, απέσυραν τους επίμαχους όρους. Έτσι η Eurolife ΕRB π.χ. - διευθύνων σύμβουλος της οποίας είναι ο Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών κ. Αλ. Σαρρηγεωργίου - μετά από σχετικές διαβουλεύσεις, απέσυρε την αρχική σύμβαση και δημιούργησε μία καινούργια, η οποία έγινε πλήρως αποδεκτή από τους εκπροσώπους των διαμεσολαβούντων. Εξ αρχής αποδεκτή έγινε η σύμβαση της Interasco, ενώ ελάχιστες λεπτομέρειες απομένουν να διευθετηθούν, ώστε να γίνουν απόλυτα αποδεκτές οι συμβάσεις της Interamerican και της Συνεταιριστικής.
Παρόλα αυτά, στις συμβάσεις ορισμένων εταιρειών συνεχίζουν να περιλαμβάνονται καταχρηστικοί όροι, οι κυριότεροι των οποίων είναι οι εξής:
  1. Κάποιες εταιρείες επικαλούνται τον περίφημο «σπουδαίο» λόγο για καταγγελία της σύμβασης και μη καταβολή προμηθειών στους διαμεσολαβούντες. Και ενώ ο νόμος ορίζει ως σοβαρό λόγο μόνο εκείνον που αναφέρεται σε ποινικό ή αστικό αδίκημα, οι εταιρείες αυτές«βαφτίζουν» ως σοβαρό οποιονδήποτε λόγο, με αποτέλεσμα ο διαμεσολαβών να κινδυνεύει να χάσει τις προμήθειές του με το παραμικρό.
  2. Σύμφωνα με τις Πράξεις 30 & 31 οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι υποχρεωμένες να προσαρτούν τον Κανονισμό Πωλήσεων/Εμπορική Πολιτική στη σύμβαση που καλείται να υπογράψει ο διαμεσολαβών. Έτσι, σε περίπτωση τροποποίησης του Κανονισμού, αυτόματα θεωρείται πως τροποποιείται και η σύμβαση, οπότε θα πρέπει να κοινοποιηθούν οι όποιες αλλαγές στον διαμεσολαβούντα και αν αυτός δεν τις αποδεχθεί, τότε η σύμβαση λύεται με υπαιτιότητα της ασφαλιστικής εταιρείας, άρα θα πρέπει να καταβληθούν οι προμήθειες στον διαμεσολαβούντα. Ωστόσο κάποιες εταιρείες δεν προσαρτούν τον Κανονισμό Πωλήσεων στη σύμβαση και έτσι σε περίπτωση τροποποίησης, εάν ο διαμεσολαβών δεν αποδεχθεί τον νέο Κανονισμό, θεωρείται πως αυτός λύει τη σύμβαση και δε δικαιούται τις προμήθειές του.
  3. Σε ορισμένες συμβάσεις ορίζεται πως η προμήθεια του πρώτου έτους ισχύος ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου συνιστά πλήρη αμοιβή του διαμεσολαβητή για τη σύναψη της ασφάλισης, ενώ οι προμήθειες των επόμενων ετών καταβάλλονται για την κανονική εξυπηρέτηση του λήπτη της ασφάλισης. Δεδομένου ωστόσο πως πουθενά στις πράξεις της ΤτΕ ή σε κάποιο σχετικό νόμο δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο και δεν προσδιορίζεται η «κανονική» εξυπηρέτηση του πελάτη, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της ασφαλιστικής εταιρείας και μόνον να κρίνει τον διαμεσολαβούντα και να καταγγείλει τη σύμβαση.
  4. Αναφέρεται σε σύμβαση πως απαγορεύεται στον διαμεσολαβούντα η οποιαδήποτε δημοσίευση επί του αντικειμένου της εργασίας του χωρίς τη γραπτή άδεια της εταιρείας. Κάτι τέτοιο προφανώς αποτελεί λογοκρισία και θυμίζει άλλες εποχές, καθόλου ευχάριστες!
  5. Υπήρχε εδώ και πολλές δεκαετίες ένας όρος στις συμβάσεις των ασφαλιστικών εταιρειών, ο οποίος όριζε πως οι διαμεσολαβούντες είναι υποχρεωμένοι να τηρούν τις αποφάσεις και τις εγκυκλίους της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος. Προφανώς ο όρος αυτός δεν ανταποκρίνεται με κανέναν τρόπο στη σημερινή πραγματικότητα και θα πρέπει να αποσυρθεί από τις συμβάσεις στις οποίες έχει παραμείνει.

Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε πως οι διαμεσολαβούντες – παρά το ότι νομικά έχουν το δικαίωμα – δεν μπορούν να καταγγείλουν τις συμβάσεις που περιέχουν καταχρηστικούς όρους, γιατί σύμφωνα με το νόμο (τροποποίηση του ν. 1569/85 το 1997) εάν καταγγείλουν αυτοί τη σύμβασή τους, χάνουν κάθε δικαίωμα στις προμήθειές τους και θα πρέπει να περιμένουν πολλά πολλά χρόνια για να βρουν το δίκιο τους στο δικαστήριο. Η αλλαγή του καθεστώτος αυτού αποτελεί πάγιο αίτημα των διαμεσολαβούντων.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι θέμα χρόνου να λυθούν τα όποια προβλήματα καταχρηστικών όρων παραμένουν και πως όλες οι εταιρείες θα κάνουν τις αναγκαίες κινήσεις για να βρεθεί συμβιβαστική λύση. Σε μια εποχή που ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, αγωνίζεται να εδραιώσει την αξιοπιστία του,  η διασφάλιση της ομαλότητας στην αγορά μας είναι απολύτως αναγκαία.
Π.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου